
Γεννήθηκε στη Λάμψακο της Μ. Ασίας το 331 π.Χ. και έζησε στην Αθήνα
δίπλα στον αγαπημένο του διδάσκαλο Επίκουρο.
Πιστός της επικούρειας φιλοσοφίας, ο Μητρόδωρος παρέμεινε
απτόητος στις δοκιμασίες και στο θάνατο
(«ακατάπληκτος προς τε τας οχλήσεις και τον θάνατον» – Διογένης Λαέρτιος, Χ 23).
Αποχώρησε από τη ζωή το 278 π.Χ.
«με ένα ωραίο τραγούδι λέγοντας πόσο ωραία έζησε»
(Επίκουρου, Προσφωνήσεις, 47).
«Είναι αδύνατο να ζήσεις ευτυχισμένος,
αν η ζωή σου δεν έχει φρόνηση,
ομορφιά
και δικαιοσύνη»
δίδασκε ο Επίκουρος (Κυρία Δόξα V).
Επιγραφικές μαρτυρίες τεκμηριώνουν την ένθερμη υποστήριξη που πρόσφεραν
στους επικούρειους φιλοσόφους της Αθήνας τόσο η Πλωτίνα,
σύζυγος του αυτοκράτορα Τραϊανού όσο και ο φιλέλληνας Αδριανός.
«Είμαι κι’ εγώ επικούρειος. Θεωρώ ότι οι γνήσιες θέσεις του Επίκουρου
(και όχι εκείνες που του καταλογίσθηκαν) περιέχουν ό,τι πιο ορθολογικό
μάς έχουν κληροδοτήσει η Ελλάδα και η Ρώμη στο χώρο της ηθικής φιλοσοφίας»
έγραψε το 1819 σε επιστολή του ο Τόμας Τζέφερσον,
πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και εμπνευστής της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.