ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ (ΜΕΡΟΣ ΙΙ) – AESTHETIC JUDGEMENTS (PART II)

O πήλινος δίνος ΕΑΜ Α12356α παρουσιάζεται στην έκθεση “Οι άμετρητες όψεις του Ωραίου”.
Προέρχεται από την Κύπρο και χρονολογείται στο διάστημα 750-600 π.Χ.
Αν και οι δίνοι ή λέβητες χρησιμοποιούνταν στο μαγείρεμα ή για την ανάμειξη του κρασιού,
το ραδινό σχήμα τους και η επιμελημένη ζωηρόχρωμη διακόσμησή τους
δηλώνουν ότι η υψηλή αισθητική δεν περιοριζόταν μόνο σε πολυτελή αγγεία τελετουργικής φύσης,
αλλά αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας.

Κατά τον Σωκράτη (470/69 -399 π.Χ.)
“Αν η χύτρα είναι από επιδέξιο αγγειοπλάστη φτιαγμένη, λεία,
στρογγυλή και καλοψημένη, όπως είναι κάποιες ωραίες χύτρες που
έχουν δύο χειρολαβές και χωράνε έξι χόες, πάρα πολύ ωραίες, αν
ρωτούσε για μια τέτοια χύτρα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι
ωραία.”
(Πλάτων, Ιππίας Μείζων ή περί του καλού 288d)

The clay dinos NAM A 12356a is presented in the exhibition “The countless aspects of Beauty”.
It comes from Cyprus and dates to the 750-600 BC
Even though dinoi or cauldrons were used for cooking or mixing wine and water,
their slender shape and meticulous, coulourful decoration suggest
that their high aesthetic quality was not encountered only on luxurious vases intended
for rituals, but formed indispensable part of everyday life.

According to Socrates (470/69 – 399 BC)
“If the pot were made by a good potter, were smooth and round
and well fired, as are some of the two-handled pots, those that hold
six choes, very beautiful ones, if that were the kind of pot he asked
about, we must agree that
it is beautiful.”
(Plato, Hippias Major or What is Beauty, 288d.)