Ανακαλύπτοντας το μουσείο και μεταφέροντας την εμπειρία σε γραφή.
To Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019 το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο φιλοξένησε το πρώτο εργαστήριο δημιουργικής γραφής που διοργανώθηκε από την Maud Vidal-Naquet.
Στα τέσσερα αποσπάσματα που ακολουθούν αποτυπώνονται “κάποια εσωτερικά ψήγματα χρυσού που φανερώθηκαν από την επίσκεψη της έκθεσης για το Ωραίο στην αρχαιότητα. Κάθε κείμενο διηγείται μία συνάντηση με ένα έργο ή είναι το έργο που μιλά. Μία αξέχαστη εμπειρία στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο” δήλωσε η Maud Vidal-Naquet.
Η απόδοση των κειμένων στα ελληνικά έγινε από την Αρχαιολόγο του ΕΑΜ δρ Ευρυδίκη Λέκα.
1/ Aphrodite, ou le sourire de satin, par Nathalie Lycas
« (Parce que celle de Milos m’intrigue jusqu’a imaginer ses bras, je lui tends les miens)
Ah ! Te voilà donc Aphrodite !
Assurée de ta beauté, tu sondes mon regard, le soutiens.
De ta main droite, tu réajustes délicatement ta cape, tandis que de la gauche tu me tends
le fruit défendu.
Celui de la discorde ?
“Nathalie, prends-le, tu ne risques rien” !
Je suis tentée, séduite, et allonge mon bras vers le tien.
Tes longs cheveux aux crans souples retenus à l’arrière de ta tête sont enroulés en un
chignon cerné d’un ruban dont les pans flottent dans le meltem.
Mais qui puis-je sembles tu clamer, plus tendre que provocante, qui puis-je si j’inspire
ainsi, admiration et défiance depuis toujours ?
Toute de grâce et de légèreté, de charme mystérieux, tout sauf provocante, bien que
source de dissonance.
L’harmonie est mon moteur, contre vos canons..incluant ceux de la beauté ! »
1/ Αφροδίτη, ή το μεταξένιο χαμόγελο, της Nathalie Lycas
«(Επειδή αυτή της Μήλου μου εξάπτει την περιέργεια τόσο που φαντάζομαι τα χέρια της, της απλώνω τα δικά μου)
Α! Να’ σε λοιπόν Αφροδίτη!
Σίγουρη για την ομορφιά σου, ψάχνεις το βλέμμα μου, το υποστηρίζεις.
Με το δεξί σου χέρι, προσαρμόζεις απαλά το μανδύα σου, ενώ με το αριστερό μού δίνεις τον απαγορευμένο καρπό.
Αυτόν της διχόνοιας;
«Ναταλί, πάρ’ τον, δεν διακινδυνεύεις τίποτα»!
Υποκύπτω στον πειρασμό, παρασύρομαι, και απλώνω το χέρι μου προς το δικό σου.
Τα μακριά σου μαλλιά με τους μαλακούς κυματισμούς, μαζεμένα πίσω στο κεφάλι, τυλίγονται σε κότσο που περιβάλλει κορδέλα με τις άκρες της να ανεμίζουν στο μελτέμι. Μα ποιον μπορώ, νομίζεις, να αποκαλέσω πιο τρυφερό από προκλητικό, ποιόν μπορώ, αν εμπνέω έτσι θαυμασμό και δυσπιστία από πάντα;
Όλη τη χάρη και την ελαφρότητα, τη μυστηριώδη γοητεία, όλα εκτός από προκλητική, αν και πηγή παραφωνίας.
Η αρμονία είναι η κινητήριος δύναμή μου, ενάντια στα κανόνια σας… που περιλαμβάνουν και αυτά της ομορφιάς!
2/ Bague rouge, par Valérie de Sadeleer – Paraskevopoulou
“Tu me touches, tu me choisis et tu m’enfiles avec délicatesse. Maintenant que je suis à
ton doigt, tu m’admires et en même temps te trouves belle, flattée par ma beauté qui met
en valeur la tienne. Nous faisons ainsi communion et nos beautés se parlent, se regardent
comme deux amies complices. Ma présence te rassure, tu te sens moins nue face au
monde; comme protégée par ma taille imposante et ma couleur chaleureuse. Et moi, je me
sens investie de ce rôle protecteur et en même temps heureuse d’être mise en avant,
complimentée par tant de regards…”
2/Κόκκινο δακτυλίδι, της Valérie de Sadeleer – Paraskevopoulou
«Με αγγίζεις, με επιλέγεις και με περνάς απαλά στο δάκτυλό σου. Τώρα που είμαι εκεί, με θαυμάζεις και συγχρόνως σε βρίσκεις όμορφη, κολακευμένη από την ομορφιά μου, που αναδεικνύει την δική σου. Ερχόμαστε έτσι σε κοινωνία και οι ομορφιές μας συνομιλούν, αλληλοκοιτάζονται σαν δύο συνωμότες φίλοι. Η παρουσία μου σε καθησυχάζει, αισθάνεσαι λιγότερο γυμνή μπροστά στον κόσμο· σαν προστατευμένη από το επιβλητικό μου μέγεθος και το ζεστό μου χρώμα. Κι εγώ, αισθάνομαι να ενσαρκώνω αυτόν τον προστατευτικό ρόλο και συγχρόνως είμαι ευτυχισμένο που βρέθηκα στο προσκήνιο, κολακευμένο από τόσα βλέμματα…»
3/ Enigme (Coupe en forme de canard en cristal de roche,) par Céline Pendaries
« J’ai beaucoup voyagé et suis parvenu à traverser les ans malgré l’usure du temps.
Forgé par l’union de la terre et du feu, je suis né à l’état le plus pur et le plus cristallin.
Fruit d’une modernité époustouflante , j’ai un temps orné les tables les plus riches et
accompagné les mets les plus raffinés puis j’ai servi les caprices d’un génie maléfique
pour exaucer de nombreux voeux avant d’être emmuré dans des sépultures où la lueur de
ma flamme accompagna et éclaira les passages vers l’au-delà.
Néanmoins, mon âme reste celle d’un oiseau migrateur ! QUI SUIS-JE ? »
3/ Αίνιγμα (φιάλη με μορφή πάπιας από ορεία κρύσταλλο), της Céline Pendaries
«Έχω ταξιδέψει πολύ και έχω καταφέρει να διασχίσω τους αιώνας παρά τη φθορά του χρόνου. Σφυρηλατημένη από την ένωση της γης και της φωτιάς, γεννήθηκα στην πιο καθαρή και πιο κρυσταλλική μορφή. Καρπός ενός καταπληκτικού νεωτερισμού, κάποτε στόλισα τα πιο πλούσια τραπέζια και συνόδευσα τα πιο εκλεπτυσμένα πιάτα, μετά ικανοποίησα τις ιδιοτροπίες ενός βλαβερού πνεύματος και εκπλήρωσα πολλές ευχές, πριν κλειστώ μέσα σε τάφους, όπου η λάμψη της φλόγας μου συνόδευε και φώτιζε τα περάσματα προς το υπερπέραν.
Παρόλα αυτά, η ψυχή μου παραμένει ενός αποδημητικού πουλιού!
ΤΙ ΕΙΜΑΙ;»
4/ Kouros du Vème siècle av JC Attique, par Françoise Deschamps
« Je suis un contemplatif qui vous sourit et vous accueille dans ma belle région de
l’Attique .
Ne passez pas votre chemin en me regardant seulement mais parlez-moi et dites-moi si la
beauté vous touche, si vous y êtes sensible et que vous plait-t-il en me regardant ?
Je ne suis pas sûr de pouvoir faire un pas vers vous mais je vous remercie d’avoir eu un
sourire et un regard vers moi. »
4/ Κούρος του 5ου αιώνα π.Χ. Αττική, της Françoise Deschamps
«Είμαι ένας στοχαστής που σας χαμογελά και σας υποδέχεται στην όμορφη χώρα μου την Αττική. Μην με προσπερνάτε κοιτάζοντάς με μόνο, αλλά μιλήστε μου και πείτε μου αν σας αγγίζει η ομορφιά, αν την αισθάνεστε και τι σας αρέσει όταν με κοιτάζετε; Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να βαδίσω προς εσάς αλλά σας ευχαριστώ που μου χαρίσατε ένα χαμόγελο και ένα βλέμμα.»
Η ομάδα του εργαστηρίου της δημιουργικής γραφής
Σας ευχαριστούμε θερμά που μοιραστήκατε μαζί μας με την πρωτότυπη και ποιητική σας γραφή τις προσωπικές σας σκέψεις, τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά σας.