Το μαρμάρινο άγαλμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Γ 5745) προέρχεται από τη θάλασσα των Αντικυθήρων. Έχει ύψος 2,03 μ. και παριστάνει έναν ώριμο γενειοφόρο άνδρα σε μια αποφασιστική κίνηση προς τα εμπρός και με παράλληλη επιφυλακτική στροφή της κεφαλής προς τα πίσω. Εικονογραφικά (φορεί πίλο και εξωμίδα) ταυτίζεται με τον πολύπαθο βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα. Χρονολογείται στο πρώτο μισό του 1ου αι. π.Χ.
Τάλας και τλήμων, δαϊφρων και πολύτροπος χαρακτηρίζεται ο Οδυσσέας στο ομηρικό έπος, συνιστώντας το διαχρονικό σύμβολο του πολύπαθου, καρτερικού και πολύπειρου ανθρώπου ταξιδευτή, εκείνου που αρνείται την εύκολα κερδισμένη αθανασία και παλεύει μέσα στον κόσμο με την ψυχή και με το σώμα (κατά τον Γιώργο Σεφέρη – “Πάνω σ΄ένα ξένο στίχο”) αναζητώντας το δικό του μεγάλο σκοπό.
Φθαρμένο από την αλμύρα της θάλασσας των Αντικυθήρων το άγαλμα παρουσιάζεται στην έκθεση «Οδύσσειες» στην αρχή της ενότητας «Ιθάκες» για να επισημάνει την επιστροφή μετά την περιπέτεια.