ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΗ
Προετοιμάζοντας το επόμενο “Αθέατο Μουσείο”.
Σύντομα κοντά σας!
NATIONAL ARCAEOLOGICAL MUSEUM-ATHENS: BEHIND THE SCENES
Preparing the next “Unseen Museum”.
Coming soon!
ΕΝΑ ΑΙΝΙΓΜΑ 7000 ΧΡΟΝΩΝ
A 7000-YEAR-OLD ARCHAEOLOGICAL ENIGMA
Οι φίλοι του αθέατου μουσείου παρακολούθησαν σήμερα την τελευταία παρουσίαση
ενός σπάνιου έργου γλυπτικής της τελικής νεολιθικής περιόδου.
The friends of the unseen museum attended today the final presentation of a rare artifact of the final neolithic period.
(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ ΤΩΝ ΕΛΤΑ
ΓΙΑ ΤΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ)

Το χάλκινο αγαλμάτιο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΕΑΜ Χ 11761) βρέθηκε στη θαλάσσια περιοχή ανατολικά του κόλπου της Λιβαδόστρας Βοιωτίας (Κορινθιακός).
Έχει ύψος 1,18 μ. Τα μάτια ήταν ένθετα από άλλο υλικό.
Χρονολογείται γύρω στο 480 π.Χ. και πρόκειται για ένα σημαντικό έργο, από τα λιγοστά σωζόμενα πρωτότυπα της πρώιμης κλασικής περιόδου (αυστηρού ρυθμού).
Στη βάση διαβάζουμε την επιγραφή:
ΤΟ ΠΟΤΕΙΔΑΝΟΣ ΗΙΑΡΟΣ.
Αιγαίος, θαλάσσιος, πόντιος, πελάγιος, βύθιος, άλιος, πόρθμιος, άναξ θαλάσσης, δεσπότης ναών, μεγασθενής τριαίνης ταμίας και ποντοκράτωρ είναι ορισμένα από τα προσωνύμια του θεού της θάλασσας. «Άγριος μοχλευτής γης τε και αλμυράς θαλάσσης» (Αριστοφ. Νεφ. 567), ο Ποσειδώνας προκαλεί με την τρίαινά του τις θαλάσσιες θύελλες. Παράλληλα ως προστάτης των ναυτικών χαρίζει εύπλοια (ευπλοίαν εκ χειμώνος) και αναγνωρίζεται ως σωσίνεος, σωτήρ νεών και ασφάλειος.
Ο Ποσειδώνας είναι ο σημαντικότερος θεός της μυκηναϊκής Πύλου, όπως προκύπτει από τις πήλινες πινακίδες Γραμμικής Β γραφής που αναγράφουν το όνομά του (το όνομα αποτυπώνεται και στην επετειακή σειρά των ΕΛΤΑ). Πινακίδα Γραμμικής Β γραφής από την Πύλο (ανάκτορο Άνω Εγκλιανού).
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, PY Es 727. Τέλη 13ου αι. π.Χ.
Στην Ομηρική Οδύσσεια, ο Ποσειδώνας δοκιμάζει επανειλημμένα τον Οδυσσέα, όπως πολύ παραστατικά περιγράφεται στην ε ραψωδία (366-367):
«μεγάλο κύμα σήκωσεν ο σείστης Ποσειδώνας,
φριχτό και αψηλοθόλωτο, που απάνω του ξεσπάνει»
(Μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη)
Το θαυμάσιο χάλκινο έργο παρουσιάζεται στην έκθεση «Οδύσσειες», στον άξονα «Το ταξίδι».
Βλ. το βίντεο
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εγκαινιάζουν το φετινό εκδοτικό τους πρόγραμμα
τιμώντας το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο με ειδικό αφιέρωμα
στα 150 χρόνια της προσφοράς του στον πολιτισμό.
Η σειρά «Οδύσσειες: 150 χρόνια Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο» εμπνέεται από την ομώνυμη επετειακή έκθεση που μιλά για τον άνθρωπο και το ταξίδι της ζωής, τον αδιάκοπο αγώνα του να τιθασεύσει τα στοιχεία της φύσης, να δημιουργήσει πολιτείες ευνομούμενες και να αντιπαλέψει τη φθαρτότητα της ύπαρξής του με τη βοήθεια του έρωτα και της δημιουργικής πράξης.
Τα γραμματόσημα της σειράς θα κυκλοφορήσουν στις 15 Μαρτίου 2017.
Εικόνες από τη διάλεξη της Ομότιμης Καθηγήτριας Ιστορίας της Τέχνης και Διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλέξανδρου Σούτσου κυρίας Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα με θέμα τη συνομιλία της γλυπτικής του Rodin με την τέχνη της αρχαίας Ελλάδας. Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 13 Μαρτίου στο αμφιθέατρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Ακολούθησε περιήγηση στη μόνιμη έκθεση του μουσείου και παρουσίαση τριών έργων του Rodin που προέρχονται από τις συλλογές του National Museum of Western Art του Τόκιο, της Εθνικής Πινακοθήκης και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.
Τα έργα παραχωρήθηκαν με μορφή προσωρινού δανείου ως «δώρα» για την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και θα παραμείνουν μέχρι τις 3 Απριλίου.
Οι φίλοι των μοναδικών στιγμών θα έχουν για λίγο καιρό ακόμη την ευκαιρία να θαυμάσουν τον «Σκεπτόμενο», τον « Άσωτο υιό» και «Το φιλί» σε άμεσο διάλογο με τα αρχαία γλυπτά που αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης του Auguste Rodin.
ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ
Εικόνες του ταξιδιού στις ελληνικές θάλασσες
από την προϊστορική αρχαιότητα στους νεώτερους χρόνους
Η έκθεση που συνδιοργανώνεται από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και τη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων θα παρουσιασθεί προσεχώς στο μέγαρο της Βουλής των Ελλήνων, στο λεγόμενο Περιστύλιο της Αίθουσας της Ολομέλειας.
Εικόνες από την έκθεση “Ένας Κόσμος Συναισθημάτων, Αρχαία Ελλάδα 700 π.Χ. – 200 μ.Χ. ”
που εγκαινιάσθηκε στις 8 Μαρτίου 2017 στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο συμμετείχε με 18 αρχαία έργα.
Photos from the exhibition “A World of Emotions, Ancient Greece 700 BC – 200 AD”
inaugurated on March 8, 2017 at the Onassis Cultural Center in New York.
The National Archaeological Museum participated with 18 ancient works.
Η θάλασσα φουσκώνει αργά, τ’ άρμενα καμαρώνουν
κι’ η μέρα πάει να γλυκάνει.
Τρία δελφίνια μαυρολογούν γυαλίζοντας, χαμογελά η γοργόνα,
κι΄ένας ναύτης γνέφει ξεχασμένος στη γάμπια καβάλα.
Γ. Σεφέρης, Το ύφος μιας μέρας
Η αποτύπωση του θαλάσσιου τοπίου στη σύγχρονη ποίηση αλλά
και στην τέχνη του προϊστορικού Αιγαίου
δηλώνει τη διαχρονική σχέση των ανθρώπων της χώρας μας με τη θάλασσα.
Κύμβη με παράσταση δελφινιών από το Ακρωτήρι της Θήρας
(Τέλη του 17ου αι. π.Χ.)

Οφθαλμωτή πρόχους με παράσταση δελφινιών από το Ακρωτήρι της Θήρας
(Τέλη του 17ου αι. π.Χ.)
Είτανε καλά παιδιά οι συντρόφοι, δε φωνάζαν
ούτε από τον κάματο ούτε από τη δίψα ούτε από την παγωνιά,
είχανε το φέρσιμο των δέντρων και των κυμάτων
που δέχονται τον άνεμο και τη βροχή
δέχονται τη νύχτα και τον ήλιο
χωρίς ν΄αλλάζουν μέσα στην αλλαγή.
Είτανε καλά παιδιά, μέρες ολόκληρες
ίδρωναν στο κουπί με χαμηλωμένα μάτια
ανασαίνοντας με ρυθμό
και το αίμα τους κοκκίνιζε ένα δέρμα υποταγμένο.
Γ. Σεφέρης, Μυθιστόρημα, Αργοναύτες

Κορινθιακός σφαιρικός αρύβαλλος με παράσταση εμβολοφόρου πλοίου (575-500π.Χ.).
Στην πρύμνη εικονίζεται ο πηδαλιούχος, ενώ ο κελευστής όρθιος δίνει το παράγγελμα στους κωπηλάτες. Ποντοπόρα πλοία σαν αυτό, ταξίδεψαν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.

Απόσπασμα αναθηματικού πλακιδίου με παράσταση πολεμικού πλοίου (αρχές 7ου αι. π.Χ.).
Προέρχεται από το ιερό της Αθηνάς και του Ποσειδώνα στο Σούνιο, εκεί όπου οι Αθηναίοι τιμούσαν με ηρώο και ναυτικούς αγώνες τον Φρόντι, τον γενναίο πηδαλιούχο του Μενελάου.
Σύμφωνα με την Ομηρική Οδύσσεια (γ 278-284) ο θεός Απόλλωνας σκότωσε με τα βέλη του τον Φρόντι κατά την επιστροφή του Μενελάου από την Τροία και ενώ παρέπλεε το ακρωτήριο Σούνιο.
Κ’ είναι σαν μια έξοδος απ’ το χρόνο, σαν καθήλωση του χρόνου, σαν
κατάργησή του
απ’ την ταχύτητα της σκέψης και της μνήμης και του ονείρου
κι απ΄την υπομονή της ανθρώπινης πράξης
Γ. Ρίτσος, Όταν έρχεται ο Ξένος
Το τέλος του ταξιδιού μοιάζει με έξοδο από το χρόνο.
Μας ακολουθούν οι μνήμες, τα όνειρα και τα έργα των ανθρώπων που έζησαν πριν από εμάς.
Το δαχτυλικό αποτύπωμα του ανώνυμου γραφέα που σώζεται ακόμη πάνω σε μια πήλινη πινακίδα Γραμμικής Β γραφής από την Πύλο μιλά για τη νίκη της ανθρώπινης πράξης ενάντια στη φθορά.
Τα γρανάζια του μηχανισμού των Αντικυθήρων, θυμίζουν την υπέρβαση της ανθρώπινης διάνοιας ενάντια στο θάνατο.
Μας αποχαιρετά το άγαλμα του αιώνια νέου αθλητή από τη Δήλο
τη στιγμή που δένει στο κεφάλι την ταινία της νίκης.
Ξαφνικά γιγαντώνεται μπρος μας το μικρό χάλκινο ειδώλιο του Δία Kεραύνειου και είναι σαν να μας προτρέπει μαζί με τον Ο. Ελύτη να παραλάβουμε από τα χέρια του τον κεραυνό…
Παραλαμβάνεις απ΄τους Δίες τον κεραυνό
Και ο κόσμος σου υπακούει. Εμπρός λοιπόν
Από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή
Ο. Ελύτης, Ο μικρός ναυτίλος